“Vabo” romani buyuk fransuz adibi Alber Kamyu tomonidan 1947-yilda yozilgan. Muallifga ko‘ra, asardagi vaboning mazmuni Yevropaning natsizm va fashizmga qarshi kurashidir. Ammo bu uning tarkibini tugatmaydi. Alber Kamyu taʼkidlaganidek, u “ushbu vaboning ahamiyatini bir butun bo‘lish uchun kengaytiradi”. Bu nafaqat vabo, balki yovuzlik, hayotning har doim o‘ziga xos bo‘lgan ajralmas xususiyatdir.

Romanning sujeti Oran shahrida (Jazoir) vabo tarqagan yildagi voqealar va shahar aholisini azob-uqubat va o‘lim tubiga tortgan dahshatli epidemiya ustiga qurilgan.

Aslida, eng yomon epidemiyalar biologik emas, balki axloqiydir. Inqirozli vaziyatlarda eng yomoni paydo bo‘ladi: birdamlikning yo‘qligi, xudbinlik, aqlsizlik. Ammo eng yaxshisi ham shunda paydo bo‘ladi. Har doim yaxshi odamlar bor, ular o‘zlarining farovonligini boshqalarga g‘amxo‘rlik qilish uchun qurbon qiladi. 1947-yilda nashr etilgan “Vabo” Ikkinchi Jahon urushining asorati boshlagan og‘riqlarga javob edi.